Lefkas in Beeld

Mijn ouders bezoeken al jaren de Griekse Eilanden. Ieder jaar, meestal in of rondom de maand Juni, reizen zij af naar het momenteel in crisis zijnde Griekenland. Voor hen het ideale vakantieland waar zij veel rust vinden. Maar wat zou de spirit zijn om ieder jaar weer naar Griekenland te gaan, wel een ander eiland wel te verstaan. Is het de relaxe sfeer die er hangt, zijn het de mooie stranden of is het de mooie natuur? Ook het lekkere eten is voor hen heel belangrijk, wie kent de “Souvlaki” of “Gyros” niet? Maar ook de Tzatziki, de heerlijke Yoghurt-knoflook “boter” voor op je stokbrood. En na het eten krijg je altijd vanalles van de eigenaar, waaronder Ouzo of Raki, zeer bekend onder de Chersonissos-gangers.

Maar waarom Lefkas? Het eiland behoord tot de Ionische eilanden, een eilandengroep in het Westen van Griekenland, vaak gerelateerd aan de Italiaanse laars. Het is een klein eiland, ongeveer 50 kilometer lang en ongeveer 30 kilometer op zijn breedste punt. Ideaal dus, om de geliefde hobby uit te oefenen: “Scooteren door de bergen en langs de kust op een Grieks eiland”. Ze bezoeken de mooiste strandjes. Ook gaan ze langs de leukste Taverna’s, waar er heerlijk gegeten word. Tenslotte zijn het de Idyllische restaurantjes waar je het lekkerst eet. En altijd zijn de Eigenaren vriendelijk en is het een familierestaurant, wat betekend dat men geen werknemers heeft, maar dat de zoon het werk ’s avonds overneemt. Ook word er altijd een boottochtje gedaan, naar verschillende onbewoonde en bewoonde eilandjes. Altijd leuk en gezellig op de mooie zee. Verschillende eilandjes worden bezocht, en we sluiten af met een Ouzo. Overigens heeft Lefkas geen eigen luchthaven, maar land je op de luchthaven van Preveza. Vanaf hier ga je over de brug naar het eiland toe. Helaas mochten ze maar twaalf dagen blijven op Lefkas. Het Griekse leven, “we missen het nu al”.